Ogrzewanie powietrzne często bywa alternatywą dla tradycyjnego wodnego systemu zaopatrzenia w ciepło. W Polsce często stosuje się je w budynkach użytku publicznego a także w przemyśle. Ostatnio stosowane jest także w budynkach jednorodzinnych. Szczególnie rozpowszechnione jest w USA, jednakże coraz częściej wprowadzana jest także u nas, gdzie ze względu na jej małą bezwładność może z powodzeniem służyć jako podstawowe źródło ciepła lub jako układ wspomagający.
Instalacja ogrzewcza powietrzna stanowi układ połączonych kanałów i przewodów powietrznych wraz z nawiewnikami i wywiewnikami oraz elementami regulacji strumienia powietrza znajdujący się pomiędzy źródłem ciepła podgrzewającym powietrze a ogrzewanymi pomieszczeniami. Funkcję taką może pełnić także instalacja wentylacji mechanicznej z rekuperatorem pod warunkiem, że zainstalujemy dodatkową nagrzewnicę dogrzewającą powietrze nawiewane.
Ze względu na sposób wymiany powietrza w ogrzewanym budynku możemy rozróżnić trzy typy ogrzewania powietrza:
- ogrzewanie powietrzem obiegowym (powietrze do ogrzewania czerpane jest wyłącznie z pomieszczeń ogrzewanych)
- ogrzewanie mieszane (część powietrza czerpana jest z zewnątrz i mieszana z powietrzem z pomieszczeń)
- ogrzewanie powietrzem świeżym (powietrze czerpane jest wyłącznie z zewnątrz)
Rys. Podstawowe rozwiązania ogrzewania powietrznego : a)powietrzem zewnętrznym, b)mieszany, c)powietrzem obiegowym.(źródło: dr inż. Bogdan Nowak, dr inż. Grzegorz Bartnicki "Zalety i wady ogrzewania powietrznego"; Rynek Instalacyjny 10/2006)
Ogrzewanie powietrzne posiada wiele zalet takich jak:
-możliwość wykorzystania instalacji ogrzewczej także do chłodzenia w lecie
(z zastosowaniem dodatkowego układu chłodniczego)
-mała bezwładność cieplna
-eliminacja grzejników
-możliwość wykorzystania ciepła wytwarzanego we wkładzie kominkowym
-poprawa mikroklimatu w pomieszczeniu przez równomierne nagrzewanie pomieszczenia
-możliwość filtracji oraz nawilżania powietrza